ظهیرالدوله بعد از مرگ صفی علیشاه به همراه 110 تن از مریدانش انجمن فرماسون اخوت را در سال 1317 ه ق تاسیس نمود. انجمن اخوت سالها بعد از صفاعلیشاه(ظهیرالدوله) به حیات خود ادامه داد و بعد از ظهیرالدوله انتظام السلطنه یکی از مدعیان جانشینی او رئیس انجمن اخوت شد. جالب اینجا است که رئیس انجمن با لقب طریقتی بینش علیشاه به عنوان شیخ طریقت نیز شناخته می شد. مرکز انجمن در ابتدا باغ ظهیرالدوله بود. این باغ بعدها به نام قبرستان ظهیرالدوله شهرت یافت و برخی دیگر از افراد این انجمن در این قبرستان به خاک سپرده شدند.
صوفیان صفیعلیشاهی با ایجاد انجمن فراماسونری اخوت، سعی داشتند تا به مراکز حساس قدرت و ترویج مسلک خویش نفوذ یابند.
انـجمن اخوت به صورت مجمعی در شکل خانقاه بـا مـحتوای فـراماسونری، در صـدد جـذب صـاحبان قدرت و وابستگان به سلطنت و طبقه نوپای روشنفکری ایران بود.
افضل التواریخ،ص 378-377؛فراموشخانه و فراماسونری در ایـران،3/480 و 495-491؛سـلسله‌های صوفیه ایران،ص 40
ظهیر الدوله به دلیل سابقه حضور در لژهای فراماسونری همچون فراموشخانه و مجمع آدمیت و نیز لژ بیداری ایرانیان… بنا را بر این نهاد تا برای پیـشبرد اهـداف سـیاسی به ابـزار فراماسونری نو روی آورده، آنان را در پوشش تصوف و آرای اخوان الصفا ارائه دهد.
نورالله عقیلی، «انجمن اخوت، فراماسونری و کارگزاران دوران پهلوی»، فصلنامه مطالعات تاریخی، بهار 1386، شماره 16 (صفحات 172 تا 199)
بدون دیدگاه