موضع عبدالقادر گیلانی درباره تشیع

بسیاری از فرق قادریه فعلی، که به جذب مرید از شیعیان پرداخته و طریقت خود را فرا مذهبی معرفی می کنند، اما عبدالقادر گیلانی (موسس قادریه) در ص ۱۷۵ جلد اول  کتاب غنیه به روایت مشهور پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله مبنی بر پیدایش هفتاد و سه فرقه در اسلام و اهل نجات بودن یکی از آنها اشاره می کند.

عبدالقادر، اهل سنتی را که اعتقادات او را می پذیرند، به عنوان فرقه ی هدایت شده و سایر مذاهب اسلامی را فرق ضاله می داند و می نویسد:

فأصل ثلاث و سبعین فرقه عشره: اهل السنه ،والخوارج، الشیعه، والمعتزله، والمرجئه، والمشبهه، والجهمیه، والضراریه، والنجاریه، والکلابیه… اما فرقه الناجیه فهی اهل السنه و الجماعه.

 

عبدالقادر معتقد بود، مهمترین شرط مشایخ و اولیائی که در مسند دستگیری از مردم قرار می گیرند، پیروی از مذاهب اهل سنت است و اگر او رافضی (شیعه امامیه) باشد، نباید از وی پیروی کرد:

پیران رفض را که على را بر خلفا مزیت دهند، پیروى نشاید.

مدرسی چهاردهی در سلسله های صوفیه به نقل از کتاب کلمات طیبات، صص ۱۰ و ۱۲

عبدالقادر گیلانی از دشمنان سرسخت شیعه بود تا حدی که برای ابطال عقائد شیعیان با آنها محاجه کرد.

او عقائد روافض (شیعیان) را فاسد و انحرافی و آنها را اهل زیغ، نفاق، حسد و شقاق‏ می دانست.

السفینه القادریه، ص ۲۲۶ السیف الربانى(سر الأسرار و مظهر الأنوار فیما یحتاج إلیه الأبرار)، ص ۴۲۸

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آزمون امنیتی *