انکار دعا

یکی از انحرافات برخی از فرقه های صوفیه، کم ارزش نشان دادن دعا و راز و نیاز با خداوند متعال است. در حالی که خداوند متعال در قرآن کریم خطاب به بندگان امر می فرماید که مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم[1].

در روایات اسلامی نیز، تاکیدات فراوانی در این زمینه صورت گرفته و ادعیه بسیاری از ائمه اطهار علیهم السلام صادر گردیده است. اما جواد نوربخش دعا به درگاه الهی را مساوی با کفر دانسته و در این باره می نویسد:

دعای خلق برای جلب محبت و لطف حق است دعا برای آن است که حق از روی لطف با بنده

عمل کند نه از روی قهر .صوفی که عاشق لطف و قهر حق است چه دعایی بکند؟

دعا اظهار هستی در برابر هست مطلق است و اظهار هستی در قبال حق برای صوفی کفر است و

صوفی چگونه کافر شود؟[2]

سجده مریدان به نورعلی تابنده قطب سابق گنابادیه

 

سجده صوفیان در مقابل قطب

 

 

 

[1] ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ، غافر (60)

[2] در خرابات، صفحه 10  

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *