شیخ احمد فاروقی سرهندی از بزرگترین مشایخ نقشبندیه، در کتب خود مانند رد الروافض و مکتوبات، تهمت ها و توهینهای بسیاری را به شیعه روا داشته است.
برخی وی را آغازگر سنت نامبارک نقدنویسی علیه شیعه در شبه قاره می دانند.
وی درباره علت نگارش رساله ی رد الروافض می گوید:
“هنگامی که اُزبک ها وارد خراسان شدند، شیعیان به سمت هند آواره شدند و اینجا قدرتی یافته‌اند. اکنون وظیفه من است تا به آنان پاسخ بدهم.”
اما در حقیقت داستان واقعی این چنین بوده است که در زمان شاه عباس، ازبکها به مشهد حمله کردند و شیعیان بسیاری را به قتل رساندند. هنگامی که به خاطر قتل مسلمین مورد اعتراض قرار گرفتند، علمای ازبک ردیه ای بر شیعیان نوشتند.
علمای مشهد، ردیه محکمی در پاسخ به آنها نگاشتند که علمای ازبک توانایی رد آن را نداشتند. از همین روی، پاسخ علمای شیعه، به سرعت فراگیر شد و در هند نیز گسترش یافت.
این امر باعث شد تا شیخ احمد رساله رد الروافض را بنویسد. البته در همین دوره آثار قاضی نورالله شوشتری هم در هند انتشار یافت و ادبیات نقد دو طرف را توسعه بخشید.
این گونه موضع گیری ها در مقابل شیعیان میان بزرگان نقشبندیه شایع است. امروزه در بعضی از طریقت های نقشبندیه ایران نیز چنین موضع گیری هائی وجود دارد. این فرقه، برخلاف بیشتر صوفیه که طریقت خود را به امیرالمؤمنین علی (ع) می‌رسانند، سلسله طریقتی خود را به ابوبکر متصل می‌کند.
قبر شیخ احمد فاروقی سرهندی ملقب به مجدد ثانی در سرهند هند
بدون دیدگاه