یکی از آموزه های اویسیه وحدت شخصیه وجود است که از آن با عنوان یگانگی وجود یاد می کنند.
نادرعلی عنقا در اینباره می گوید:
در اسلام، واقعیّت و هویّت ثابت وجودی انسان و بعبارتی «من» حقیقی او، در اصل همان حقیقت و ذات الهی است که در کُنه وجودی او مستتر میباشد. بهمین دلیل قانون یگانگی وجود و ایمان بر یگانگی خداوند در شهادت ‘لا اله الاّ الله’ (نیست خدائی جز الله) تجلّی مییابد. این قانون بیانگر این واقعیّت است که جدائی و فاصلهای مابین انسان و خداوند موجود نمیباشد و نهایت مقام والای انسان شرفی است که خداوند بدو اعطاء نمودهاست.
- Ali Nader Shah Angha, Sufism and Knowledge (Washington D.C.: M.T.O. Shahmaghsoudi Publications, 1996), 20-21.
در جای دیگری می نویسد:
چنین تسلیم و استقراری نشانگر حیاتبخشی و احیاء اسلام میباشد، زیرا که موجبات یک
تحوّل و انقلاب درونی در کُنه مرکزیّت وجودی انسان یعنی قلب را فراهم میآورد. در آنجاست که کلیّۀ محدودههای فرضی، فواصل و جهات دوگانگی موهوم درهم میشکند و انسان با علم و یقین به یگانگی وجود شهادت ﻣﯽدهد.
چنین شهادتی دیگر محدود به کلام نمیباشد، بلکه جسم و فکر و جان سالک و بعبارتی موجویّت او در یک کلّیّت همهجانبه، حضور خدای یگانه را متجلّی ﻣﯽگرداند.
-2- Ali Nader Angha, Theory “I”: The Inner Dimension of Leadership (Riverside, CA: M.T.O. Shahmaghsoudi Publications, 2002), 166.
بدون دیدگاه