التزام اقطاب ذهبیه به رقص و سماع

محمود مزدقانی قطب هیجدهم ذهبیه که تا پایان عمر مجرد زیست، دارای خانقاهی بوده که در هفته دو بار در این خانقاه مجلس سماع برگزار می گردید و میر سید علی همدانی قطب نوزدهم ذهبیه در این خانقاه به هنگام سماع به رقص می آمده است.

میر سید علی همدانی، ذخیره الملوک، ص ۲۳

ابوالنجیب سهروردی قطب دهم ذهبیه آیه «یزیدُ فِی الْخَلْقِ ما یشاء» (فاطر،۱) را بر آواز نیک تفسیر نموده و می گوید: سماع، اهل حقیقت را سنت است و شنیدن آواز خوش و نغمه خوش آن نصیب روح باشد و در اصل امر پسندیده ای است.

ضیاء الدین ابوالنجیب سهروردی، آداب المریدین، صص۵۹-۶۳

این قطب ذهبی پس از آنکه آثار معنوی بسیاری را بر سماع مترتب می‌کند، ضمن جسارت به ساحت قرآن، نسبتی کذب به نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم داده و می‌گوید: مجلس سماع باید با قرآن آغاز شود و با قرآن به پایان رسد، زیرا یکی از مشایخ، رسول خدا را در خواب دید و از مجلس سماع از او پرسید، پیامبر در جواب گفت که باکی نباشد، ابتداء به قرآن کنید و ختم بدان.

ضیاء الدین ابوالنجیب سهروردی، آداب المریدین، صص۱۴۳-۱۵۴

احمد غزالی قطب نهم فرقه ذهبیه می گوید: سرّ السماع مشتمل بر حقایق ارکان پنج گانه، یعنی نماز و حج و شهادتین که از مراتب ظاهر است و روزه و زکات که از مراتب باطن است می‌باشد و گاهی انسان در سماع کمالاتی کسب می‌کند که از عبادتهای بسیار حاصل نمی‌شود.

خاوری، ذهبیه، ص ۱۶۴

عین القضات همدانی درباره غزالی می نویسد: دانم که شنیده باشى این حکایت: من و پدرم رقص می‌کردیم و ابوسعید ترمذی بیتکی می‌گفت. پدرم گفت: خواجه احمد غزالی را دیدم که با ما رقص می‌کرد.

عین القضات همدانی، تمهیدات، صص ۲۵۰-۲۵۱

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آزمون امنیتی *